மழை

இரசித்து கண் கொட்டாமல் பார்த்தேன் ஜன்னல் வழியே
மெல்லிய தென்றல் மேனி தழுவியது
தூறல் முகத்தில் மோதியது
கதவில் தொங்கிய திரைச் சேலை படபடத்தது
நிதானமாக ஆரம்பித்த மழை வேகம் பிடித்தது

மெய் மறந்து நின்றேன்
நானும் மழையும் மட்டுமே அங்கு
என்ன ஒரு சப்தம்; என்ன ஒரு கம்பீரம்
சாரல் பட்டு சிலிர்க்கும் என் மேனி

காற்று வேகமாக அடித்தது
மழை சற்றே அலைக்கழிந்தது
பட்டென அறைந்து சாத்தியது ஜன்னல் கதவு
என் எண்ணம் இடமாறியது

சகதியாய் ஓடும் மழை நீர்
முகம் சுளித்து, அருவருப்புடன் அதில் நடக்கும் மனிதர்கள்
குடை ஒரு கையில்; சேலை பாவடையுடன் ஒரு கையில்
கைப்பையை இடுக்கில் அதக்கி செல்லும் பெண்மணிகள்
அறுந்த செருப்பையும், தன் நிலையையும் நொந்து
செருப்பை கையிலேந்தி செல்லும் பெரியவர்
கடை விரிக்க இயலாத ரோட்டோர முதலாளிகள்
கோணிப்பாய் தலைப்பாகையாய்
நா நீட்டி மழை சாரலை உட்கொள்ளும் சிறார்

கிண்கிணி மணியுடன் சைக்கிள் சவாரி
சேறு வாரி இறைத்து விரைந்து சென்று
கெட்ட வார்த்தையால் மழை தினம்
அர்ச்சனை வாங்கும் ஆட்டோ ரிக்க்ஷா
நெரிசலை விரக்தியாய் ஏற்றி வைத்த
கார் ஜன்னல் வழியே பார்க்கும் வித்தியாசமான மனிதர்கள்
டீக்கடை வாசலில் தம்மடித்து
கேலியும் கூத்துமாய் அமர்க்களப்படுத்தும் விடலை பயல்கள்

பார்க்க பார்க்க ஆனந்தம்
உடல் முழுதும் ஓடும் பரவசம்
வீட்டிலிருந்து கீழிறங்கினேன்
போகும் போது சொல்வதில்லையா என்ற கேள்விக் கணை
சுள்ளென வந்தது வீட்டு பெரியவரிடமிருந்து
சட்டென மறைந்து போகும் உள்ள வெளிப்பாடுகள்!

-- காட்டாறு