என் காதலி..... நிலா

ஒடிசலா.... இந்த பவுடர் நடிகர்... யாருப்பா அவரு... SJ சூர்யாவோட நடிச்சிதே.... ஒரு பொண்ணு.... நிலா... அத பத்தி எழுதப்போறேன்னு நெனச்சி இந்த பதிவுக்குள்ள வந்தீங்கன்னா...... அப்பிடியே ஜகா வாங்கிருங்கன்னு அசிங்கமா சொல்ல மாட்டேன். இருந்து வாசிச்சிட்டே போகலாம். வந்தமைக்கு நன்றி! இப்போ கதைக்கு வர்றேன்.

இயற்கையை காதலியா நினைக்கிறது எல்லாருக்கும், முக்கியமா கவிஞர்களுக்குப் பிடிக்கும். நிலா இல்லாது போனால்... இந்த கவிஞர்கள் பாடு ரொம்ப திண்டாட்டமா போயிடும். நிலா பத்தி கவிதை எழுதாத கவிஞர்களைப் பார்ப்பது ரொம்ப கஷ்டம். கவிதை பற்றி அரைகுறை ஞானம் உள்ள நானும் நிலாவ விட்டு வைக்கல. காதலுக்கும் நிலா தான், காதலியாகவும் நிலா தான், குழந்தைக்கு சோறுட்டவும் நிலா தான்னு ஆகிப் போச்சி. நிலாவ ஓவரா படுத்தி எடுத்துட்டாங்கன்னு ஒரே பீலிங் ஆகி போச்சி. ஒரு நக்கல் கவுஜ ஒன்னு, நிலா கவலையா பேசுற மாதிரி கைவசம் இருக்கு. அத அப்புறமா பதிவுல போடலாம். இப்போ எல்லாரையும் போல நாமளும் நிலாவ ரசிச்ச விதத்தை மட்டும் சொல்லிட்டு போகலாமுன்னு இருக்கேன். ஜூட்....

கண் கொட்டாமல் பார்க்கிறேன்
காதல் வழிய இரசிக்கிறேன்

அண்ணார்ந்து உனை மீண்டும் பார்க்கிறேன்
ஆயிரம் கோடி எண்ணங்கள்

மூச்சி முட்டுகிறது
ப்ஹா என்கிறது பெருமூச்சி

ஆசையாய் உனைத் தழுவி நிற்கிறேன்
உன்னிடம் கேட்க ஆயிரம் கேள்விகள் மனதில்

வடித்தெடுத்து சமர்ப்பிக்க ஆசை
நான் கவிஞன் அல்லவே

என்ணங்களில் காதல் வழிகிறது
இரசித்து இரசித்து வரிந்தெடுக்க முனைகிறேன்

மின்னும் நட்சத்திரங்கள்
உன் கூந்தலை அலங்கரிக்கும் பூக்களோ

கூட்டமென செல்லும் வெண் மேகங்கள்
நீ கண் துயில அரவணைக்கும் தலையணைகளோ

வளைந்து வரவேற்கும் வானவில்
உன்னைக் காக்கும் அரணோ

உன் கண்ணத்து மச்சம் போல்
உன்னருகில் இருக்கும் நட்சத்திரம் உன்னவனோ

நீ தேய்வதும் வளர்வதும்
உன்னவனிடம் ஆடும் கண்ணாமூச்சி ஆட்டமோ

உன்னில் தெரியும் வடிவம்
உன்னவனை உன்னில் கொண்டதாலோ

மூன்றம் பிறை
உன் சிரிப்பின் வெளிப்பாடோ

முழு னிலவாய் பிரகாசிப்பது
உன்னவனை குழந்தையாக்கும் என்னமோ

பளிச்சென நீ வெளிப்படுவது
உன்னவனின் வருகையை எதிர்ப்பார்த்தோ

சட்டென மனம் தடுமாறுகிறது
ஒரு வித ஏக்கம்

என் காதலியாய் வந்து போகிறாய் நீ
மனதில் இரணம்

என்னருகில் இல்லா என் காதலி
என் நிலாப் பெண்!

-- காட்டாறு